บางคนชอบทำพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมในที่สาธารณะ เช่น การเดาะลิ้นเวลารับประทานอาหาร ซึ่งถ้าอยู่ในยุโรป การทำพฤติกรรมไร้มารยาทเช่นนี้มักถูกรังเกียจอย่างรุนแรง มีคนที่พอรู้เช่นนั้นแล้วเลิกทำ แต่ก็มีบางคนที่ถึงจะบอกไปก็ไม่ได้แก้ไข หรือไม่คิดจะแก้ไขพฤติกรรมดังกล่าว
คนประเภทหลังที่ไม่รู้จักเรียนรู้นั้น ต้องให้ไปอยู่ที่ยุโรปและได้รับความอับอายสักครั้งถึงจะดี เพราะหากไม่ทำเช่นนั้น คนประเภทนี้ก็จะไม่มีวันรู้สึกถึงพฤติกรรมอันน่ารังเกียจดังกล่าว
ด้วยเหตุนี้ การปล่อยให้ลูกน้องทำเรื่องผิดพลาดก็เป็นสิ่งสำคัญที่ผู้เป็นหัวหน้าพึงกระทำ หากอยู่ในขอบเขตที่หัวหน้าสามารถเฝ้าดูได้ และถึงแม้จะผิดพลาดก็แค่เจ็บตัวเพียงเล็กน้อย แต่การที่ได้รับรู้รสชาติของความเจ็บเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นนั้น จะทำให้เขารู้สึกตัวว่าตัวเองทำผิด
แม้แต่การขับรถก็เหมือนกัน ในตอนแรกที่ถอยรถเข้า ๆ ออก ๆ ก็คงมีบ้างที่เอาด้านข้างไปถู หรือไปชนกับรถข้าง ๆ ที่ลานจอดรถของซูเปอร์มาร์เก็ต หรือไม่ก็ต้องเคยเกิดอุบัติเหตุเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นเรื่องธรรมดา ซึ่งนั่นก็จะทำให้ผู้ขับมีความชำนาญในการขับรถมากขึ้น คนที่ไม่เคยประสบอุบัติเหตุเลยแม้แต่ครั้งเดียว พอผ่านไป10 ปี 20 ปี กลับประสบอุบัติเหตุครั้งใหญ่ที่รุนแรงถึงชีวิต ที่เป็นเช่นนั้นเพราะพวกเขามีความมั่นใจในตัวเองมากเกินไปจนทำให้เกิดความพลั้งเผลอได้
ในด้านธุรกิจก็เช่นกัน ควรให้ลูกน้องได้รู้จักกับความผิดพลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ โดยเร็ว ดีกว่าที่จะให้กลายเป็นความผิดพลาดใหญ่หลวงที่ทำให้โครงสร้างของบริษัทสั่นคลอนในภายหลัง
ตัวอย่างเช่น เมื่อดูงานของลูกน้องจากประสบการณ์ก็พอจะรู้ว่า “ตรงนี้ผิด” แต่ก็ยังบอกกับลูกน้องว่า “โอ้! ทำได้ดีนี่นา…พยายามทำต่อไปนะ” แล้วปล่อยให้ความผิดพลาดเกิดขึ้นอย่างที่คาดไว้
UP Training อ่านบทความอื่นๆ คลิก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น